(20.10.2020)
Beter laat dan nooit: na 9 jaar vertraging wordt de nieuwe luchthaven van Berlijn op 31 oktober dan toch werkelijk geopend. Drie keer zo duur als gepland, namelijk meer dan 7 miljard, en nu alweer te klein. Er moet meteen geld bij. De grappen over het rampvliegveld zijn niet te tellen. Vooral in de rest van Duitsland bescheurt men zich over het gesukkel in de hoofdstad en ook de Berlijners zelf zijn er als de kippen bij om af te geven op het bestuur, dat zich bij grote projecten altijd feilloos in de nesten weet te werken.
De lijst omvatte meer dan duizend gebreken: van te korte roltrappen tot miskleunen van het management, smeergeld en vriendjespolitiek bij het verlenen van opdrachten, een leidinggevende constructeur die gewoon technisch tekenaar bleek te zijn, kabels die niet deugden, haperende bagage-afhandeling. En vooral problemen met de brandveiligheid, zoals schroeven en bouten die konden smelten bij brand, automatische deuren die in geval van nood niet opengingen en weigerende sprinklerinstallaties.
De `Pannenflughafen´wordt het genoemd, hoewel het vliegveld officieel Willy Brandt heet, maar die naam is bij de Berlijners nooit ingeburgerd; BER is de IATA afkorting, zoals AMS voor Schiphol Amsterdam. Het had dus in 2011 open moeten gaan en is berekend op 27 miljoen passagiers per jaar, voor die tijd een realistische veronderstelling, maar inmiddels een veel te lage schatting. Uitgegaan moet worden van 48 miljoen reizigers in 2030 en dat betekent dat de uitbreiding onverwijld van start moet gaan. De totale kosten daarvan zijn berekend op nog eens 2,3 miljard.
Maar vooruit, zand erover: de laatste test vorige week met 9000 vrijwilligers is gladjes verlopen. Wel zijn er nog wat hobbels weg te werken, het kan tot lange wachtrijen komen bij de veiligheidscontrole en de aanwijsborden zijn niet overal duidelijk. En er zal in de praktijk nog wel het een en ander niet helemaal vlekkeloos verlopen, waarschuwde BER-baas Lütke Daldrup. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel, dus corona komt nu goed van pas. Het vliegverkeer is danig ingezakt, wat al te grote ellende voorkomt, en zo kan beter in kaart worden gebracht waar het nog aan schort.
Tot verdriet van velen gaat het oer-Berlijnse vliegveld Tegel nog diezelfde dag dicht. Een tweede vliegveld in dezelfde stad zou BER teveel concurrentie aandoen, is de redenering. De tegenstanders voeren aan dat Berlijn zo´n 3,7 miljoen inwoners heeft en maar liefst 900 vierkante kilometer groot is, zodat twee vliegvelden echt geen overbodige luxe zijn. Vind ik ook; elke Europese stad van betekenis heeft twee of drie vliegvelden, dus wat een kleinsteeds gezeur. Maar helaas, zelfs een referendum heeft niet mogen baten. Het geliefde Tegel, klein en efficient, gaat onherroepelijk dicht.
Demonstraties bij de opening kunnen niet uitblijven. Milieu-activisten, bij eerdere gelegenheden als pinguin verkleed, keren zich tegen de verwachte uitstoot van CO2 en tegen de geluidsoverlast. Ze eisen een verbod op nachtvluchten van 22 uur tot 6 uur. Ook de taxichauffeurs staan klaar, want slechts 300 taxi´s hebben recht op een vergunning om bij het vliegveld passagiers op te pikken. Die vergunningen worden verloot (onder 7000 gegadigden) en zijn een jaar geldig. Daarna wordt er opnieuw geloot. Dat zint de taxichauffers voor geen meter.
Er zijn meer manifestaties aangekondigd, maar de politie doet geen concrete mededelingen. `We stellen ons erop in en we wachten het rustig af´, aldus een woorvoerder. Dat klinkt ontspannen, maar zeker is dat het een onrustig weekend wordt, van 31 oktober op 1 november.