(25.06.2015)
Friedrich Nietzsche schreef het al: `Bedelaars moeten afgeschaft worden! Het geeft een slecht gevoel om ze iets te geven en het geeft een slecht gevoel om ze niets te geven.´
De spijker op de kop. Mij gaat het ook zo, en als je in Berlijn woont kun je erover meepraten. Je komt hier meer bedelaars tegen dan in welke andere Europese stad ook. Ik ben nog niet buiten of het begint al, want om de hoek van mijn straat is een daklozenopvang. In de metro, op de hoek van de straat, voor de supermarkt, in buitenwijk en binnenstad, overal lopen of zitten mensen te bedelen, in het beste geval met de straatkrant, vaak ook gewoon met een kartonnen bekertje of een uitgestoken hand. Soms gehandicapt of ze doen alsof, ze zijn buitenlands of Duits, vrolijke jonge punks of treurige junks, met of zonder hond, keurige geklede types met wie je verstandig kunt praten, maar ook stinkende menselijke wrakken en oude mensen, veel teveel oude mensen. Op den duur leer je er een aantal kennen. Ik geef altijd iets, zelf kun je wel wat missen en zij zijn er blij mee.
Er is maar één categorie die nooit iets van me krijgt en dat zijn de vrouwen met een baby op de arm of kleuters aan de rokken. Roma, in de meeste gevallen, uit Bulgarije en Roemenie. Ze zijn brutaal, blijven je vaak achtervolgen en leuren met hun kinderen die klaarblijkelijk honger hebben. De babies zijn vaak gedrogeerd, zodat ze zich rustig houden, schijnt het. In de winter zitten vrouwen op straat met twee of drie kinderen, in de bittere kou. Ik kan er slecht tegen en soms zeg ik er iets over. Zoals laatst tegen een vrouw met een jongetje van hoogstens drie, het kind dribbelde langs het terras waar ik zat, trok een glimlachje om zijn mond en stak zijn handje uit. Een volleerd bedelaartje.
Schaamt u zich niet, zei ik tegen de moeder (als ze dat tenminste was). Ze keek niet-begrijpend. `Dat is toch geen opvoeding voor een kind.´ Geen antwoord, ze snoof minachtend. Een man naast me maakte een neerbuigende opmerking over zigeuners, ik knikte, maar vervolgens dacht ik eraan dat ze door de nazi’s ook uitgemoord zijn, dus dan mag je eigenlijk geen hekel aan ze hebben, qua politiek correct, of is dat onzin? Zucht.
Maar het leed is bijna geleden, want het Berlijnse stadsbestuur, de senaat, heeft een wettelijke bepaling op stapel staan om het bedelen met kinderen te verbieden. Overtreding van het verbod kan tot 500 euro boete gaan kosten.Wie niet betaalt riskeert vervangende hechtenis, en bij herhaaldelijke overtredingen kunnen de kinderen overgedragen worden aan de jeugdzorg, De senatoren hebben het gehad met de politieke correctheid: het bedelen met kinderen is een `perfide vorm van georganiseerde criminaliteit´. Tot nu toe was bedelen met kinderen alleen verboden als er sprake was van agressief gedrag of verwaarlozing van de zorgplicht, maar dat werkte niet, en nu is dus eindelijk een verdergaand voorstel ingediend.
Toch is het niet het ei van Columbus. De gang van zaken is als volgt: medewerkers van het `Ordnungsamt´, die de openbare orde in de stad bewaken, moeten deze mensen gaan aanhouden, de personalia vaststellen, een geldboete opleggen en verder bedelen verbieden. Volgens het bestuur van het stadsdeel Charlottenburg-Wilmersdorf, waar ik woon, is dat geen oplossing, want de ervaring leert dat deze mensen doorgaans weigeren hun (juiste) personalia op te geven, Er zijn dus niet alleen ordebewakers maar eerder maatschappelijk werkers nodig om het probleem aan te pakken. En een publiekscampagne om toeristen en Berlijners erop te wijzen dat ze deze vrouwen geen geld mogen geven.
In ieder geval is een wettelijk verbod een belangrijk signaal, vinden de stadsdelen: voorkomen moet worden dat Berlijn een mekka voor bedelaarsbenden wordt.