(25.06.2014)
Het bericht dat de chef techniek van het Berlijnse ramp-vliegveld corrupt was en van het Nederlandse Arcadis een half miljoen euro smeergeld had gevraagd in ruil voor een opdracht is nog maar nauwelijks verwerkt, of nieuwe blunders dienen zich aan. Je kunt het zo gek niet verzinnen: de man die verantwoordelijk is voor het ontwerp van de beruchte brandveiligheidsinstallatie blijkt helemaal geen ingenieur te zijn, maar een technisch tekenaar die je ook gewoon een oplichter kunt noemen.
De brandveiligheid en vooral de rookafvoer-installatie is de grote bottleneck bij de bouw van BER, het nieuwe vliegveld, dat was twee jaar geleden al duidelijk. Sindsdien is de situatie niet echt verbeterd, de openingsdatum werd keer op keer verschoven en de laatste stand van zaken is dat er tegen het eind van dit jaar eindelijk een betrouwbare datum genoemd zal worden. De grappen over het spookproject zijn niet van de lucht, in heel Duitsland ligt men plat en ook de Berlijners zelf schamperen er lustig op los.
Nu heeft het weekblad Stern onthuld dat de man die het gewraakte rookafvoersysteem heeft ontworpen, een zekere Alfredo di Mauro (perfecte naam voor een Kuifje-album), helemaal geen ingenieur is, maar slechts in het bezit van het diploma technisch tekenaar. Deze man, 52, houdt vol dat hij wel degelijk zijn ingenieursstudie met succes heeft afgerond, maar zijn eigen advocaat bestrijdt dit. Di Mauro werkte naar eigen zeggen sinds 2006 bij een ingenieursbureau dat betrokken was bij de bouw van de luchthaven, tot het in 2010 failliet ging. Vervolgens heeft hij zelf twee nieuwe ingenieursbureaus opgericht die zijn werk aan BER voortzetten. Hij kreeg vorig jaar nog opdrachten van het vliegveld en hij heeft er flink aan verdiend: de omzet steeg tot bijna 650.000 euro in 2012.
Tot Hartmut Mehdorn, de baas van de luchthaven, onraad rook; beter laat dan nooit. Dit voorjaar gooide hij de man eruit. Aanleiding voor Stern om eens te kijken wat deze Alfredo di Mauro nou eigenlijk voor een type is. Het blad ontdekte dat hij al in 2002 een proces aan zijn broek had in Offenbach, bij Frankfurt. Daar had hij zich uitgegeven voor architect en had een parkeergarage ontworpen voor een medisch centrum. Het project van 7 miljoen bleek na opening zo lek als een mandje. Uiteraard betoogde Di Mauro dat er niets aan het ontwerp mankeerde.
En alsof ook deze affaire weer niet erg genoeg is, doken deze week in de Berlijnse wijk Lichtenberg twee vuilcontainers op, boordevol vertrouwelijke stukken over BER: planning, controle, liften, leidingen, plattegronden – het lag allemaal bij het vuil, weggedonderd door een planbureau dat failliet was verklaard.
Om met columnist Zippert van Die Welt te spreken: Ach wat maakt het allemaal uit. Om baas van een vliegveld te worden heb je toch ook geen diploma nodig? Het is genoeg als je een zakagenda hebt die zich uitstrekt tot het jaar 3000.