(02.11.2016)
Günther Oettinger, CDU-partijgenoot van Angela Merkel, is een politieke brekebeen die tot opluchting van velen in 2010 uit de landspolitiek verdween en naar de Europese Commissie werd weggepromoveerd. Maar het wonderlijke is dat hij daar als een duikelaartje steeds weer komt bovendrijven. Hij begon als Eurocommissaris voor energie, daarna kreeg hij de portefeuille digitalisering en nu staat hij zowaar op de rol om het Europese budget te gaan beheren. En dat terwijl iedereen nog maar nauwelijks is bekomen van zijn laatste wapenfeit.
Waar Donald Trump nog weleens in de kleedkamer uit de bocht vliegt, spuit Oettinger zijn enormiteiten gewoon bij officiële gelegenheden. Zo ook deze keer. Op 26 oktober trad hij op voor een ondernemersverbond in Hamburg, en ging daar voluit, met sarcastische teksten over het homo-huwelijk, financiële bijdragen aan moeders en last but not least over het recente bezoek van een Chinese regeringsdelegatie aan Brussel. `Allemaal in donkerblauw pak, haren van links naar rechts met zwarte schoensmeer gekamd´, beschreef hij de gasten, en liet daarbij ook achteloos de term `spleetogen´ vallen.
De bijeenkomst was besloten, maar op youtube waren al snel delen van zijn toespraak te zien en te horen. Van alle kanten werd de aanval ingezet, maar Oettinger weet van geen wijken, niks excuses, de term `spleetogen´ was alleen een beetje `los uit de pols, en zeker niet respectloos bedoeld ten opzichte van China´. En of dat nog niet genoeg was, lekte dit weekend nog een andere pittige tekst uit van diezelfde bijeenkomst : Wallonië wordt geleid door communisten die heel Europa blokkeren, wist Oettinger te vertellen. Schandalig, tierde de woordvoerder van de Waalse minister-president.
Het is de zoveelste faux pas van Günther Oettinger. In 2007, bij de begrafenis van Hans Filbinger, zijn voorganger als minister-president van Baden-Württemberg, ging hij uitgebreid in op diens nationaal-socialistische verleden. Zeer zwaarwegende en onweerlegbare beschuldigingen op dit vlak waren de reden dat de man destijds had moeten aftreden. Misschien beter om daar maar over te zwijgen tijdens de uitvaart, zou je zeggen, maar nee. Filbinger was geen nationaal-socialist, door zijn hand was geen enkele dode gevallen en hij was juist een tegenstander van de nazi’s, sprak Oettinger ferm, terwijl alle gasten pijnlijk getroffen naar de grond staarden. Hoon en kritiek te over natuurlijk, verwijten waarbij ook Angela Merkel zich aansloot. Aanvankelijk weigerde Oettinger excuses te maken. Hij hield zijn toespraak overeind, schreef hij in een open brief, maar tenslotte dreigde zijn positie onhoudbaar te worden, zodat hij alsnog zijn verontschuldigingen aanbood.
In datzelfde jaar zei hij dat het eigenlijk jammer is dat er geen oorlog meer gevoerd wordt (`natuurlijk, fijn dat Duitsland omgeven wordt door vrienden´), omdat oorlogen vaak de aanzet geven tot grote veranderingen in wetgeving en inrichting van de samenleving. Zonder die noodsituatie moeten we het op eigen kracht doen, aldus de christendemocraat.
Nog eentje: de `scheiss´ commerciele televisie, vooral van RTL, is de schuld van de gewelddadigheid bij jongeren. En bij een debat over treinverbindingen en stations: `Parijs heeft een kopstation, het Gare de l’Est. En weet u waarom? Omdat er ten westen van Parijs geen mensen wonen, daar heb je alleen koeien en de oceaan.´
Geen wonder dat deze man voortdurend mikpunt van spot is. In 2009 beweerde hij dat elke Duitser, ook de arbeider aan de machine, Engels moet kunnen spreken. Zelf had hij daar geen enkele moeite mee, hij kon zich in een gesprek prima in het Engels uitdrukken. Natuurlijk dook een jaar later een filmpje op bij youtube waar Oettinger `het slechtste Engels spreekt dat ooit in het westelijk halfrond is gehoord´, zoals een journalist schreef. Voer voor satire. Al jarenlang wordt hij uitgelachen, maar het helpt allemaal niets, hij schijnt overal mee weg te komen.
Zelfs Angela Merkel heeft ook nu, aldus haar woordvoerder (die niet inging op de inhoud van de spleetogen-speech zelf) `vanzelfsprekend het volste vertrouwen in de EU-commissaris. Hij is uitstekend gekwalificeerd voor de portefeuille van begrotingsbeleid.´ Oettinger hoort tot de commissarissen met de meeste dienstjaren en de meeste ervaring. Tot zo ver de woordvoerder van de Bondskanselier.
Waarom ze hem ondanks die niet aflatende stroom blunders de hand boven het hoofd blijft houden is een raadsel. Duitsland heeft tal van bestuurlijke zwaargewichten, dus wie heeft deze schertsfiguur nodig? Ik kan maar één goede reden bedenken: misschien is Merkel bang dat die zware post binnen de Commissie aan de neus van de Bondsrepubliek voorbijgaat wanneer ze Oettinger laat vallen, en verdwijnt hij na zijn benoeming geruisloos in een wolk van gouden handdrukken. Dat zou geen dag te vroeg zijn.